Kompartıman kapısı açılıyor.
? Böylesine yalnız oturuyorsunuz. Bavulumu alıp geleyim,
konuşuruz, diyor bir adam.
? Yalnız kalmayı yeğliyorum, diyorum.
(tik kez bu tümceyi söyleyebildiğime şaşıyorum. Artık ilk
kez kendi kendime olmak istediğimden, bir başka insana,
insana hiç dayanacak gücüm yok. Belbo tepelerinde bundan
böyle dağlarla, tepelerle, suyla, göllerle, denizle, nehirlerle,
ağaçlarla, rüzgârlarla, yağmurla, gecelerle, günlerle,
bulutlarla, gökyüzü ve yıldızlarla yaşamaya karar
vermiş olacağım.)